استخراج رمزارز

استخراج ارز دیجیتال فرآیندی است که در آن تراکنش بین کاربران تایید شده و به دفترکل عمومی بلاک چین اضافه می‌شود. فرآیند ماینینگ همچنین وظیفه‌ معرفی کوین‌های جدید در جریان موجود را بر عهده دارد و به بلاک چین این امکان را می‌دهد تا به‌عنوان یک شبکه‌ غیرمتمرکز همتا به همتا، بدون نیاز به یک مقام مرکزی فعالیت کنند. افراد در صرافی‌ها، با انجام فرایندهای ماینینگ پاداش دریافت می‌کنند.

ماینرها عملکرد مهمی مانند حل مسائل ریاضی و تائید کردن تراکنش سایر کاربران از طریق اینترنت را در شبکه‌ بلاک چین ایفا می‌کنند. آنها از بلاک چین در برابر کلاه‌برداری و حملات هکرها محافظت کرده و عدم تمرکز شبکه را تضمین می‌کنند. اما باید بدانید که فرآیند ماینینگ همیشه سودآور نیست. بسته به عوامل مختلفی است از جمله ارز دیجیتالی که استخراج می‌شود یا سرعت کامپیوتر و هزینه برق در منطقه‌ ممکن است درنهایت هزینه‌ها بیشتر از سود انجام این کار باشد.

یک کاربر از طریق کیف پول خود تراکنشی را انجام می‌دهد و سعی می‌کند تا ارز دیجیتال یا توکن مدنظر خود را به شخص دیگری ارسال کند در آن لحظه منتظر می‌ماند تا توسط یک ماینر، این بلاک حل شود. تا زمانی که ماینری آن را انتخاب نکرده است، این تراکنش در «استخر تراکنش‌های تأیید نشده» معلق می‌ماند. این استخر، مجموعه‌ای از معاملات تأیید نشده در شبکه است که در انتظار پردازش هستند. معاملات تأیید نشده، معمولاً در یک استخر بزرگ جمع‌آوری نمی‌شوند، بلکه بیشتر آن‌ها در استخرهای طبقه بندی شده‌ کوچک قرار می‌گیرند. ماینرهای موجود در شبکه  که گاهی به آن‌ها نود نیز گفته می‌شود  تراکنش‌ها را از این استخرها انتخاب کرده و آن‌ها را به شکل یک «بلاک» درمی‌آورند. یک بلاک در اصل شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها که در این لحظه شامل تراکنش‌های تأیید نشده است به‌علاوه‌ی برخی اطلاعات اضافی دیگر مانند امضای دیجیتال، زمان‌سنج و غیره می‌شود. هر ماینر، بلاک تراکنش‌های خود را ایجاد می‌کند و چندین ماینر می‌توانند تراکنش مشابهی را انتخاب کنند که در بلاک آن‌ها گنجانده شود. برای مثال: دو ماینر A و ماینر B را در نظر بگیرید، هر دو ماینر A و B می‌توانند تصمیم بگیرند که تراکنش X را در بلاک خود بگنجانند. هر بلاک چین، حداکثر اندازه‌ بلاک خاص خود را دارد. در بلاک چین بیت کوین، حداکثر اندازه بلاک، ۱ مگابایت داده است. ماینرها قبل از افزودن تراکنش به بلاکشان، باید بررسی کنند که آیا این تراکنش  با توجه به تاریخچه‌ی بلاک چین  برای اجرا واجد شرایط است یا خیر. اگر تراز کیف پول فرستنده‌ ارز، با توجه به سوابق موجود در بلاک چین، از بودجه کافی برخوردار باشد، تراکنش معتبر تلقی می‌شود و می‌توان آن را به بلاک اضافه کرد. ماینرها معمولاً تراکنشی را در الویت قرار می‌دهند که هزینه‌ی تراکنش بالایی داشته باشد، زیرا در این صورت پاداش بالاتری را برای آن‌ها فراهم می‌کند. ماینرها با انتخاب تراکنش‌ها و افزودن آن‌ها به بلاک خود، بلاکی از تراکنش‌ها را ایجاد می‌کنند. آنها در بلاک چین برای اضافه کردن این بلاک از تراکنش‌ها به یک امضا نیاز دارند. این امضا که به آن اثبات کار یا «proof of work» نیز گفته می‌شود با حل یک مسئله‌ بسیار پیچیده‌ ریاضی ساخته شده و برای هر بلاک از تراکنش‌ها منحصر به فرد است. هر بلاک یک مسئله‌ ریاضی متفاوت دارد. بنابراین هر ماینر روی یک مسئله متفاوت و مختص به بلاک خود، کار خواهد کرد. حل کردن هرکدام از این مسائل به اندازه‌ای دشوار است که برای حل آن باید از قدرت محاسباتی بالا و برق بسیار زیادی استفاده شود. این همان فرایندی است که به آن ماینینگ می‌گویند.

بعدازاینکه یک بلاک به زنجیره اضافه شد، هر بلاک دیگری که پس‌ازآن اضافه می‌شود، «تأییدیه» برای آن بلاک به‌حساب می‌آید. هرچه تراکنش شما تأییدیه بیشتری بگیرد، یا به عبارتی هرچه یک بلاک عمیق‌تر در زنجیره جای گرفته باشد، تغییر آن برای هکرها بسیار سخت‌تر خواهد بود. پس‌ازاینکه یک بلاک جدید به بلاک چین اضافه شد، تمام ماینرها باید مجددا از مرحله سوم شروع کنند و یک بلاک جدید از تراکنش‌ها را تشکیل دهند.

بااینکه پاداش بلاک به ماینری که اولین مقدار هش معتبر تایید شده واجد شرایط  را پیدا کرده است تعلق می‌گیرد، اما احتمال پیدا کردن این هش برابر با بخشی از قدرت ماینینگ کل در شبکه است. درنتیجه ماینرها با دارا بودن درصد کمی از قدرت، شانس بسیار کمی برای کشف بلاک بعدی دارند. استخرهای استخراج برای حل این مشکل ایجاد شده‌اند. استخر استخراج به معنای استخری از منابع ارائه شده توسط ماینرها  که قدرت پردازششان را از طریق یک شبکه به اشتراک می‌گذارند ، است که در آن پاداش به‌طور مساوی  البته با توجه به میزان کاری که در جهت یافتن احتمالی یک بلاک انجام می‌دهند  بین همه افراد حاضر در استخر تقسیم می‌شود. در استخر استخراج شانس بیشتری برای کسب پاداش وجود دارد، هرچند که باید این پاداش بر اساس شرایط از پیش تعیین‌شده بین اعضای استخر به اشتراک گذاشته شود.

استخرهای بزرگ‌تر به دلیل داشتن قدرت محاسباتی بالاتر، احتمال بیشتری برای یافتن بلاک‌ها آن هم به‌طور منظم دارند. استخرهایی با اندازه‌ کوچک‌تر ممکن است زمان طولانی‌تری را در این پروسه طی کنند. در حقیقت، اگر یک بازه زمانی طولانی را در نظر بگیریم، اندازه‌ استخرها در پیدا کردن یک بلاک اهمیتی ندارند و نرخ موفقیت در استخرهای کوچک و بزرگ، یکسان است.

استخرهای مختلف برای تقسیم کار بین ماینرها، از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. برای مثال استخر  A  دارای ماینرهای قوی‌تر و استخر B ماینرهای ضعیف‌تری دارد. الگوریتم مورد اجرا روی سرور استخر A باید به‌ اندازه کافی کارآمد باشد تا وظایف ماینینگ را به‌طور مساوی توزیع کند. یکی از روش‌های متداولش این است که وظایف دشوارتر را به استخر قوی‌تر A و وظایفی که نسبتاً آسان‌تر هستند را به استخر ضعیف B اختصاص می‌دهند. چنین کاری یکنواختی را در فرکانس‌های ارتباطی متوسط ایجاد می‌کند. این فرکانس‌های ارتباطی متوسط، بین ماینرهای مختلف با ظرفیت‌های گوناگون در شبکه جریان دارند.

روش های استخراج

1) ماینرها : دستگاه های قدرتمندی که با وصل شدن به استخر ارز مورد نظر شروع به ماینینگ میکنند. تنها مشکل آن ها مصرف برقشان و قابلیت ماین تنها در یک یا نهایتا سه الگوریتم را دارا هستند. میزان قدرت هر ماینر با واحد هش بر ثانیه محاسبه میگردد هرچه هشریت بالاتر باشد درآمد دستگاه بیشتر خواهد بود.

• اجزا ماینر:

الف) هشبرد: هش بخش سخت افزاری است که باعث استخراج بیت کوین و ارز دیجیتال می‌شود. دستگاه‌های ماینر سه بخش هش برد را دارا هستند که در صورت خرابی هر کدام از آن‌ها میزان استخراج و همچنین سرعت دستگاه ماینر کاهش می‌بابد. در این صورت باید به سراغ تعمیرات ماینر برویم. در ابتدا باید بدانیم که یکی از اصلی‌ترین دلیل‌های آسیب دیدن این قطعه می‌تواند دمای زیادی که محیط دارد یا عملکرد ضعیف فن‌های خنک کننده باشد. هرچه که ما دمای محیطی که در آن حضور داریم را افزایش دهیم احتمال خرابی هش برد بیشتر وجود دارد از این رو باید از سلامت فن‌های خنک کننده نیز اطمینان حاصل کنیم و تا جایی که امکان دارد هوای گرمی که از فن‌ها خارج می‌شوند را به بیرون از اتاق ماینینگ انتقال دهیم تا هوای گرم هرگز وارد اتاق نشود.

ب) کنترلبرد: فرمان‌های اصلی از طریق کنترل برد به تمامی قسمت‌های دستگاه از جمله هش برد، فن و … مخابره می‌شوند. در واقع مغز دستگاه کنترل برد است.

پ) پاور: تامین کننده برق دستگاه است و به همین دلیل جزء حساس‌ترین بخش‌های دستگاه ماینر به حساب می آید. دستگاه ماینر با پاور‌های اورجینالی که شرکت سازنده ارائه می‌دهد خریداری شده و اگر بتوانیم شرایط محیطی خوبی را فراهم کنیم بدون هیچ مشکلی کار خواهد کرد و نیازی به تعمیرات ماینر نخواهیم داشت.

ج)فن خنک کننده:هر ماینر ازیک یا چند فن خنک کننده تشکیل شده که مسوولیت خنک کردن هشبرد ها را بر عهده دارند.

2) ریگ (جی پی یو): با وجود قدرت‌نمایی دستگاه‌های ماینر هنوز هم استخراج با کارت گرافیک از رونق نیافتاده است و میتوان با چند کارت گرافیک، یک سیستم ماینینگ یا به اصطلاح ریگ ساخت به استخراج آلت کوین‌ها (ارزهای دیجیتال غیر از بیت کوین) پرداخت.

جمع‌بندی

اگر چه شاهد فعالیت قدرتمند دستگاه‌های ماینر هستیم اما هنوز هم ارزهای دیجیتال زیادی وجود دارند که با دستگاه‌های ماینر می‌جنگند و می‌توان امیدوار بود که سودآوری استخراج با کارت گرافیک به این زودی‌ها از بین نرود. البته کار ماینینگ مثل هر کار دیگری پر از وقایع غیرقابل پیش‌بینی است و نمی‌شود به طور قطعی گفت که در آینده هم این سودآوری وجود خواهد داشت.

می‌توان گفت که استخراج با کارت گرافیک حداقل تا سه یا چهار سال آینده (و حتی بیشتر) منسوخ نخواهد شد، اما سخت‌افزارهای استخراج یا میزان سوددهی آن‌ها ممکن است با ارائه الگوریتم‌های جدید، تغییر کنند.